INFORMACJE DO WYPRAWY “OPOWIEŚCI DWÓCH MÓRZ”
DŁUGOŚĆ WYPRAWY:
23 dni – 3 weekendy w Iranie
TERMIN:
8 – 30 września 2024
GRUPA:
8 uczestników
CENA:
4900 PLN + bilet lotniczy + opłata na miejscu:
przy 5-6 uczestnikach: 2210 €
przy 7-8 uczestnikach: 1800 €
W cenę wyprawy wliczone są:
♦ opieka polsko, angielsko i perskojęzycznych przewodników Bartosza Kapica i Ghazal Foroughi
♦ promesa wizowa
♦ śniadania
♦ przejazd pociągiem na odcinku Rasht – Teheran
♦ loty wewnętrzne Teheran – Zahedan i Chabahar – Teheran
♦ transfery klimatyzowanym VAN’em Hyundai H350 w drugiej części wyprawy
♦ organizacja 1-dniowego odcinka rowerowego
♦ organizacja 6-dniowego trekkingu w górach Alborz:– doświadczeni lokalni przewodnicy, kucharz
– zwierzęta juczne do transportu zapasów, ekwipunku i plecaków uczestników (max. 7 kg prywatnego ekwipunku na osobę)
– wyżywienie, woda z górskich źródeł♦ 6 pobytów w pokojach dwuosobowych z prywatnymi łazienkami:
– 4 noclegi w hotelach ****/*****
– 2 noclegi w historycznej posiadłości zamienionej w hotel butikowy,
♦ 7 noclegów w tradycyjnych domach w pokojach 2/3 osobowych z prywatną lub wspólną łazienką,
♦ 4 noclegi typu home stay w pokojach 3/4 osobowych ze wspólną łazienką,
♦ 3 noclegi w pasterskich chatach w pokojach 4 osobowych,
♦ 2 noclegi w namiotach dwuosobowych
♦ 1 wspólny nocleg w palmowych chatach.
Czego cena nie obejmuje:♦ przelotu Warszawa – Teheran – Warszawa
♦ ubezpieczenia turystycznego (260 PLN)
♦ opłaty na rzecz Turystycznego Funduszu Gwarancyjnego (14 PLN)
♦ wynajęcia namiotu dwuosobowego na czas trekkingu (70 €) lub własny
♦ opłaty za wydanie wizy, pobieranej przez konsulat Iranu w Warszawie (50 €)
♦ zwyczajowego napiwku dla kierowcy (50 €/os)
♦ kosztów transportu lokalnego (metro, taksówki)
1. WYPRAWA WYMAGA DOBREJ KONDYCJI FIZYCZNEJ I PSYCHICZNEJ.
Nie jest odpowiednia dla dzieci poniżej 14 roku życia.
Wyprawa odbywa się na terenach i w warunkach, których trudne do przewidzenia zmienne, mogą wymusić niewielką modyfikację planu podróży.
2. TREKKING W GÓRACH ALBORZ:
Startujemy na 1800 m. n.p.m. w dolinie Alamut.
Kolejne dni to trekking na wysokościach powyżej 3000 m. n.p.m.
Po drodze mijamy liczne źródła z wodą pitną, obozujemy w ich pobliżu. Pochodzącą z nich wodę można wykorzystać do napełnienia osobistych butelek z wodą (zalecamy korzystanie z filtrów wody np. Sawyer mini) lub do podstawowego obmycia ciała po dotarciu do obozu (do dyspozycji prysznic polowy).
Każdy uczestnik wyprawy odpowiedzialny jest za rozbicie namiotu, z którego będzie korzystał.
Posiłki będą przygotowywane przez towarzyszącego nam kucharza, ale każda pomoc w tym zakresie jest mile widziana.
Na trasie trekkingu nie ma toalet, te dostępne będą tylko w dwóch pasterskich wioskach (w formie wychodka).
Po 3 dniach trekkingu, 4 w całości przeznaczamy na odpoczynek w górskiej wiosce bez elektryczności, bieżącej wody i łazienek. Toaleta to prosty wychodek, a kąpiel możliwa w rzece lub pod wiadrem wody.
Dzień 5 to zejście do granicy lasu i nocleg w kolejnej pasterskiej wiosce. Dzień 6 w całości spędzamy przechodząc przez wilgotny las hyrkański.Każdy uczestnik musi przywieźć ze sobą z Polski:
♦ namiot (lub wypożyczyć na miejscu – 70 €)
♦ matę samopompującą
♦ śpiwór na jesienne noce (komf. 5*C np. Deuter Orbit 0)Reszta ekwipunku wyszczególniona w sekcji “Wyposażenie”
POGODA.
Jedziemy w ciepłym sezonie, odpowiednim do zamierzonych aktywności i trasy. Celujemy w lukę pomiędzy upalnym irańskim latem, a deszczową jesienią. Jest to szczególnie istotne na północnych stokach gór Alborz, gdzie subtropikalne ulewy są dosyć częste.
Należy się przygotować na wysokie amplitudy temperatur między górami, a innymi odwiedzanymi przez nas terenami.
W większości miejsc temperatury dzienne 30 – 35*C, w nocy 25*C i błękitne niebo. Noce rześkie i gwiaździste.
Podczas trekkingu w górach Alborz, temperatury w nocy spadną nawet do 5*C.-> Przeczytaj więcej o pogodzie w Iranie <-
NOCLEGI.
Miejsca, które odwiedzamy w wielu przypadkach nie posiadają żadnej infrastruktury turystycznej, dlatego często zatrzymujemy się śpiąc u lokalnych, w drewniano-glinianych chatach czy wraz z koczownikami w chatkach uplecionych z palmowych liści, w namiotach i ecolodge’ach.
Śpimy także w 4* hotelach, by dać Wam szansę na otrzepanie kurzu i odpoczynek w wygodnym łóżku.
Warunki noclegowe odbiegać będą od tego do czego jesteście przyzwyczajeni. Przede wszystkim nie będzie łóżek, bo w odwiedzanych regionach śpi się na podłodze – w każdym z miejsc do dyspozycji będą cienkie bawełniane materace, które rozkłada się wieczorami na podłodze.
By było Wam wygodniej, wykorzystajcie maty samopompujące, które zajmują bardzo mało miejsca, a zapewniają większy komfort snu.
BEZPIECZEŃSTWO.
W całym Iranie ekstremalnie rzadkim zjawiskiem są rabunki, kradzieże i kradzieże kieszonkowe. Przemoc jest bardzo źle odbierana przez społeczeństwo i silnie potępiana od kręgów rodzinnych, aż po sferę publiczną.
Należy jednak wiedzieć, że odwiedzana podczas wyprawy prowincja Beludżystan, uchodzi za jedną z najmniej bezpiecznych w Iranie. Wynika to z głównego zajęcia, którym pała się ogromna część jej mieszkańców – przemytu, a co za tym idzie, pojawia się konflikt z prawem.
Raz na kilka lat mają miejsce, odizolowane ataki grup separatystycznych na siły rządowe, stacjonujące w rejonie.
Sytuacje takie jak te są jednak niezwykle rzadkie i ich celem nigdy nie stają się obcokrajowcy. Gości otacza się wynikającą z kultury Beludżów opieką, gdzie punktem honoru dla goszczących, rodzin i całej społeczności jest komfort i bezpieczeństwo zaproszonych.
Jesteśmy częstymi gośćmi w regionie, który pomimo negatywnych stereotypów, w rzeczywistości jest jedną z najbardziej przyjaznych podróżującym prowincji w Iranie.
Północ Iranu nie różni się zaś niczym od jego centrum. Jest to więc region uchodzący za wyjątkowo bezpieczny.
TRANSPORT.
Iran jest krajem rozległym więc przejazdy pomiędzy odwiedzanymi lokalizacjami są dłuższe niż to do czego przyzwyczajają nas europejskie dystanse.
Pierwsza część wyprawy mająca miejsce na północy Iranu, odbywać się będzie z wykorzystaniem transportu lokalnego: metra, taksówek i pociągów.
Docierając do prowincji Sistan i Beludżystan przesiadamy się do VAN’a typu Hyundai H350, by dostać się wszędzie tam gdzie nie funkcjonuje transport inny niż prywatny.
Na najdłuższych trasach przemieszczamy się pociągiem i samolotami.
Plan jest ramowy i może ulec zmianie – niektóre atrakcje mogą być realizowane w odwrotnej kolejności.
UBIÓR.
W Iranie obowiązuje prawo wymagające od kobiet zakrywania włosów, dekoltu, nóg i rąk. Trzeba także nosić dłuższe tuniki zakrywające pośladki (optymalnie do połowy uda).
Będąc w północnej części Iranu, chusta nie musi zakrywać całości włosów, Iranki noszą ją swobodnie zarzuconą na głowę. W prowincji Sistan i Beludżystan ze względu na dużą religijność mieszkańców, należy zadbać, by chusta dobrze przykrywała włosy.
Chustę należy mieć ze sobą w bagażu podręcznym, by ubrać ją jeszcze przed wyjściem z samolotu.
Rękawy nie muszą zakrywać całych rąk – wystarczy jeśli sięgają za łokieć (na północy). W Sistanie i Beludżystanie sięgać powinny do nadgarstków.
Spodnie/spódnice nie muszą zakrywać kostek.
Mężczyźni nie mogą nosić krótkich spodenek i podkoszulków w miejscach publicznych.
PRAWO.
Zabronione jest wwożenie i picie alkoholu, wwożenie treści o tematyce erotycznej i propagandowej oraz wwożenie i zażywanie narkotyków. Zakaz dotyczy również wwożenia mięsa wieprzowego.
ZDROWIE.
Zalecamy wykonanie szczepienia ochronnego na WZW A + B.
W Beludżystanie obecne są malaria i leiszmanioza, przenoszone przez moskity i muchy piaskowe. Najlepszą ochroną przed zachorowaniem jest stosowanie preparatów o wysokim stężeniu DEET.
W regionie odnotowuje się zakażenia cholerą. W całym Beludżystanie nie pijemy wody innej niż butelkowana lub filtrowana. Wypicie wody pochodzącej z nieznanego źródła skutkuje co najmniej zatruciem pokarmowym.
Służba medyczna w Beludżystanie jest słabo rozwinięta, lekarze źle wykształceni i zaopatrzeni.
Należy odpowiednio wyposażyć osobistą apteczkę o antybiotyki zdolne walczyć z przecinkowcem cholery i zadbać o profilaktykę antymalaryczną (w pierwszej kolejności DEET i osłanianie ciała od ukąszeń, następnie środki farmakologiczne w przypadku wystąpienia objawów – Malarone)
W pozostałych regionach irańska służba zdrowia oferuje poziom zbliżony do europejskiego.
Większość popularnych leków jest dostępna „od ręki” w aptekach.
Koszty usług medycznych w Iranie są niskie (wizyta u specjalisty ok. 15-20 PLN).
COVID-19.
Nie obowiązują żadne restrykcje wjazdowe. Nie wymaga się wykonywania testu ani przestawiania certyfikatu szczepienia.
PIENIĄDZE.
W Iranie nie można pobrać pieniędzy z bankomatów, należy zabrać ze sobą odpowiednią ilość gotówki. Najlepiej zabrać Euro – banknoty nowe, niezniszczone o nominałach 20, 50, 100 €.
Za pamiątki, usługi etc. nie płacimy w walutach obcych, do rozliczeń wykorzystujemy wyłącznie riala irańskiego.
Aktualny kurs riala do euro
Nie wręczamy napiwków, jest to niemile widziane (z wyjątkami).
Irańczycy są bardzo serdeczni i tolerancyjni. Lekko podchodzą do popełnianych przez turystów faux pas.
WYPOSAŻENIE.
Żelazna zasada: na tę wyprawę nie zabieramy walizek. Pakujemy się do plecaków.
Aby łatwiej wam było się przygotować, stworzyliśmy listę rzeczy, które koniecznie należy zabrać ze sobą (ponad podstawowy ekwipunek):
♦ Plecak główny o pojemności 60-80 L
♦ Plecak mały
♦ Namiot dwuosobowy (lub wynajęcie na miejscu – 70€)
♦ Śpiwór na jesienne noce (komf. 5*C np. Deuter Orbit 0)
♦ Mata samopompująca
♦ Ręcznik z mikrofibry (z długim włóknem – lepiej pochłania wodę)
♦ Wygodne i ROZCHODZONE wysokie buty trekkingowe z goretexem + kilka par skarpet trekkingowych
♦ Kurtka techniczna bez ocieplenia (wiatro i wodoodporna)
♦ Ciepły softshell
♦ Nakrycie głowy
♦ Filtr do wody (np. Sawyer mini)
♦ Worek na wodę do plecaka
♦ Czołówka z zapasem baterii lub power bank, jeśli czołówkę można ładować
♦ Kubek i sztućce turystyczne
♦ Krem z filtrem min. 30 SPF
♦ Zachęcamy także do wzięcia stuptutów, nawilżanych chusteczek, lornetki.
POWRÓT